Ga er eens lekker voor zitten
Van U is de toekomst! Dat is een prachtig hoopvolle boodschap om het nieuwe seizoen mee in te gaan. Tegelijk zijn het ook wel grote en moeilijke woorden.
door ds. Yorick Breemes, Hollandscheveld Nieuwlande / Geesbrug
Als de toekomst aan God is, als de toekomst ván God is, dan weet ik één ding zeker: wij delen niet de lakens uit.
17 miljoen bondscoaches
Eerlijk is eerlijk, we hebben het liefst ons eigen leven, de wereld en – ach waarom ook niet – de toekomst, een beetje in eigen hand. Plannen maken zit een beetje in de aard van mensen. Wij dromen, wij hopen, we zoeken en willen een kant op als mens, als samenleving, als kerk. Wij blijven het land van 17 miljoen bondscoaches. Op z’n zachtst gezegd hebben wij allemaal zo onze ideeën over hoe de toekomst eruit moet komen te zien. Het lastige is alleen, wat voor de één als muziek in de oren klinkt, is voor de ander een rampscenario. Zelfs als de toekomst aan God is kun je er een mooi visieboekje van maken om synodes en kerkenraden over te laten discussiëren.
Welke toekomst?
De toekomst moet voor de een diverser en inclusiever. Weer een ander ziet het pas goed komen met de wereld als we opgaan in een wereldstaat. Een ander vindt dat de toekomst is: terugkeren naar eigen cultuur en eigen volk. Weer een ander schetst de toekomst groen en duurzaam. In de toekomstvisie van de een is ruimte voor dit of dat, maar een ander wil dat juist afschaffen. Wie een held is voor de een, kan voor de ander een bedreiging zijn.
Toontje lager
Van God is de toekomst, niet van ons… en toch ook weer een beetje wel, omdat we erin opgenomen en meegenomen zullen worden. Maar dat moet ons ook een toontje lager laten zingen. Als de toekomst van God is, dan is niet de eerste vraag of God wel past in onze beelden voor de toekomst. Nee, veel meer moet dan de vraag zijn: passen wij wel in Gods toekomstplaatje?
Tijd voor stille tijd
Ik heb een voorstel. Misschien een gek voorstel voor deze startkrant: zou het wat zijn om onze eigen toekomstplannen eens even in de ijskast te zetten? Wordt het niet eens tijd dat we stil worden en leren luisteren naar God? Wordt het geen tijd om weer eens meer tijd voor stille tijd te maken? Tijd om dat oude versleten of jonge nooit aangeraakte bijbeltje van stal te halen en ons te laten voeden door Gods dromen en Zijn kijk op de toekomst? Als de toekomst van God is, moeten we dan niet eerst weer eens op zoek gaan naar God?
Beste dromers, denkers, doeners, durvers en delers. Ga er eens lekker voor zitten in het nieuwe seizoen. Want als de toekomst niet van ons afhangt, dan mogen we ons laten verrassen. Dan hoeven wij niet alles overspannen te bedenken. Wij hoeven niet de toekomst te redden. Want die is allang door God zelf gered.
Dit artikel staat in de Inspiratiekrant. In deze uitgave zijn inspirerende artikelen en veel kerkelijk nieuws opgenomen. Dit blad wordt speciaal gemaakt om binnen, maar vooral ook buiten de kerk te verspreiden. Bestel ‘m nu en deel ‘m uit!